"Family Priests" - Needed!

Families are in a mess today. What is a remedy for such messes? And who could do that? I am trying to answer this from the Bible here. In the times before the priestly laws were given to Moses, fathers in the families acted like priests. We see Abraham performing sacrifices as the head of the family, and so were the patriarchs of those times.  Job who dates back to the patriarchal days acted as a family priest too (Job 1:5). So also we find Jacob who functioned as a family priest. 

Jacob's Priesthood

From the beginning he proved the meaning of his name- ‘a deceiver’. He gave the Lord a vow at Bethel, when he ran away empty handed from his parent’s place to escape from his brother’s fury (Genesis 28:20-22). Jacob was not in fellowship with God for a long time after his ‘Bethel’ experience. He got married to "wives" and ended up into a lot of problems. This was because he strayed away from God’s order for marriage which has always been “one Adam and one Eve” and not any other! Jacob became the father of twelve boys and one girl. He accumulated a lot of wealth too and he left his father-in-law’s place as a ‘seemingly’ blessed man!

Now this family which was out of God’s order had problems of all sorts. There was favoritism in the treatment of the wives and children of Jacob. His wives were deceitful and cunning. Rachael, one of his wives even stole her own father’s idols!  His sons took revenge of the situation when their sister, Dinah was raped. They murdered, stole and looted. Jacob began to sense trouble now! (34:30).  It was then the word of God came to this family. God reminded Jacob of Bethel and his fleeing story from Esau (35:1.) Jacob now does a good thing: he executes his responsibility as a family priest and made the family get rid of their idols and sins. The family obeyed to his word and built an altar at Bethel and named it ‘El Bethel’ and acknowledged the true God. The family then enjoyed peace and no enemies pursued them (35:5)

Earlier at Peniel, Jacob had a personal encounter with God and got his status changed from a deceiver. His name changed to be Israel thereafter (32:22-32). No wonder, the twelve sons of Israel became the twelve tribes of the nation which came out of this family later. Kings and priests were born out of this family. The Saviour of the world, Jesus was born in flesh in this line. And, the renowned Apostle Paul was born in this family too.

One thing though: because Jacob did not do his family altar regularly, he struggled with family issues even after the family's "El-Bethel" experience like: Reuben, his eldest son had a relationship with his father’s concubine.His older sons  plotted to do away with Joseph, his younger son.

Job's Priesthood
Family priesthood and revivals has to be a 'regular' custom as it was in the case of Job. Early in the morning he would sacrifice a burnt offering for each of them, thinking, "Perhaps my children have sinned and cursed God in their hearts. This was Job's regular custom. (Job 1:5 [NIV]) , Though he lost them all in a day to death, the truth we learn is that when Job got all of his blessings doubled. He did not lose his children at all because in eternity their count was doubled! (ten earlier and ten later).

Priestess!
 A typical family priest could be even a mother or a grandmother like in the case of Timothy, where his mom and grand-mom took a lead (2 Timothy 1:5, 3:14-15). He/She should have an influence to bring about a spiritual revival in the family.A ‘regular’ altar following the model of Job is needed. This would require parents/grand parents praying ‘regularly’ for their children and with their children. A family that prays together stays together! Any amount of mess in a family life can be set right for all those who heed to the Word of God! 

Am I a Backslider?

Peter, a fisherman left his profession and became a disciple of Jesus Christ. He was called to be a fisher of men. Peter was a hyper in words and deeds. He competed with Jesus and even attempted to walk in the sea.  But when Jesus was arrested, he denied his association with his master altogether. He even cursed in that situation. He was like any other human who backslided in his faith. Thereafter in John chapter 21 we find Jesus pouring out his love to get back his backslidden friend.

Fisher

Jesus after his resurrection had asked his disciples to wait for him in Galilee. Peter did not obey to the words of his master. Still worse, he convinced six more disciples to join him to go back to his old fishing profession. The team tried the whole night to fish but ended in failure. Jesus appeared in the sea shore in the morning. On seeing Jesus, I think Peter in his desperation to catch fish all night, had a flash back of his first encounter with Jesus. In a similar situation he and his friends had obeyed Jesus and had caught so much fish that the net was about to tear. Now again they obeyed to the command of Jesus and caught 153 large fishes! I think Peter again has a flash back of how Jesus had called Peter to be a fisher of men.

Why then has Peter moved away from that call? Was it because of a low self-esteem which arose out of a guilt feeling after his public denial of Jesus Christ? Hyper-Peter again jumps into the water. What did Jesus say during a similar act of his earlier? “You of little faith, why did you doubt?” (Matthew 14:31). I think he now realized his fault of going away from his faith for his master and also his call to be a fisher of men. God reminds backslidden believers even today through their failures, incidents of the past and many more ways. He gently reminds us of our primary call to be a fisher of men. His great commission for all his followers is to reach the nations with the gospel of Christ (Matthew 28:16-20).

Shepherd

It is interesting to see the concern of Jesus waiting to serve steaming breakfast to his disciples at the shore. “Come and dine” he called them (v.12).  Jesus kindly dealt with Peter first through a miracle then by feeding him and his friends. As Peter was slowly getting relieved from his guilt feeling, Jesus put his question straight: “Do you love me more than these? (the other disciples)” he asked.  Why did Jesus make a comparison here? This was probably because of the high claim of Peter earlier. In John 13:37 he was the one who said, “I’ll lay down my life for you.”  One another occasion Peter had said, “Even if all fall away on account of you, I never will.” (Matthew 26:33) Peter replied sheepishly now that he loved Jesus. Jesus repeated his question thrice to confirm this. Two times he asked Peter to feed his sheep and once to feed his lambs. God wanted Peter to physically and spiritually feed the needy people, just like how he did with him. Sheep are known for their stupidity. Again by mentioning about lambs, I think he shares his concern about small children and spiritual babes in the growing.  It becomes clear for us now that we as followers of Christ also need to feed the needy people around us both physically and spiritually.

Disciple

Who is a disciple? We find Jesus preparing the mind of Peter to face a difficult future because of him being a follower of Jesus. After saying that his sufferings during his death would ultimately be a glorifying experience, he says to Peter, “Follow me.” (v. 19) We find a typical Peter even now. He points his finger to John and asks Jesus, “What about him?” He probably thought John might have an easy future. Jesus chides Peter and plainly says, “What is that to you?  You must follow me.” Peter had his lesson on that day which helped him all through his life. He underwent suffering being a follower of Jesus and died as a martyr in a cross hanging upside down.  By not denying Jesus, he glorified God.

Every Christian must live the life of a disciple. Life is not a ‘bed of roses’ for a believer. Acts 14:22 says that only through many hardships one enters the kingdom of God. Jesus calls a backslidden believer even today with the same concern“Do you love me still?” What could be the reply and related responses be?

விழுந்து போன விசுவாசி

மீனவனான பேதுரு அவன் தொழிலை விட்டு விட்டு இயேசுவின் சீடனானான். மீன் பிடித்துக் கொண்டிருந்தவனை மனுஷரை பிடிக்கும் ஆத்தும ஆதாயப் பணிக்காய் அழைத்தார் ஆண்டவர். பேதுரு வார்த்தையிலும், செயலிலும் துருதுருத்தவன். பல நாவறிக்கைகளை விட்டவன். கடல் தண்ணீரில் கடவுளைப் போல நடக்கப் பிரயாசப்பட்டவன். ஆனால் அவனுடைய குருவான இயேசுக் கிறிஸ்து கைது செய்யப்பட்ட போது, "இயேசுவா? அவர் யார் என்றேத் தெரியாது" என்று மறுதலித்து, சபித்து, சத்தியம் பண்ணினவன். அவன் ஒருவிழுந்து போன விசுவாசி. யோவான் 21ல் விழுந்து போன விசுவாசியான அவனை தூக்கியெடுத்த இறைவன் இயேசுவின் அன்பைக் காண்கின்றோம்.

மீனவன்

“கலிலேயாவில் எனக்காக காத்திருங்கள்,” என்று சொன்ன இயேசுவுக்கு கீழ்படியாமல், தன் நண்பர்களான சீடர் ஐவரைக் கூட்டிக் கொண்டு தன் பழையத் தொழிலாகிய மீன் பிடிக்கும் தொழிலுக்கு செல்கின்றான். இரவு முழுவதும் பிரயாசப்பட்டும் ஒரு மீன் கூட அவர்களால் பிடிக்க முடியவில்லை. பேதுரு, இயேசு தன்னை முதன் முதல் அழைத்த‌ சம்பவத்தை நினைவு கூர்ந்து பார்க்கின்றான் (லூக்கா 5). அப்போது கீழ்படிந்ததனால் தானே அவனால் வலை கிழிய மீன் பிடிக்க முடிந்தது. இப்பொழுதும் கரையில் நின்றுக் கொண்டிருந்த‌ இயேசுவின்  சொல்லுக்கு கீழ்படிந்து, வலை நிறைய மீன் பிடித்தார்கள். பேதுருவுக்கு மீண்டும் இயேசுவை முதன் முதல் பார்த்த  சம்பவம் நினைவில் வருகின்றது. மனிதர்களைப் பிடிக்க வேண்டியவன், இன்று மீன் பிடிக்க சென்றது ஏன்?

சில நாட்களுக்கு முன் இயேசுவை மறுதலித்ததால் இனி ஊழியத்திற்கு தகுதியில்லை என்ற குற்ற உணர்வா? துருதுருத்த பேதுரு மீண்டும் கடலில் குதிக்கும் சம்பவத்தை இங்கு காண்கின்றோம். "அற்ப விசுவாசியே, ஏன் சந்தேகப்பட்டாய்?" என்று இதேப் போன்று முன் நடந்த சம்பவ த்தில் அன்போடு கடி ந்துக் கொண்டாரே. விசுவாசியான அவன் ஆத்துமாக்களை ஆதாயப்படுத்த வேண்டிய மீனவன் என்பதை உணர்ந்துக் கொண்டான்.

விசுவாசிகளாகிய‌ நாமும் விசுவாசத்திலிருந்து பல வேளைகளில் விழுந்து போகிறோம். இன்றும் பல வகைகளிலே ஆண்டவர் நம்முடைய அழைப்பை நம் வாழ்வில் ஏற்படும் தோல்விகள், பழைய நினைவுகள், இன்னும் பல வழிகளில் நினைவுப்படுத்துகின்றார். விசுவாசிகளாகிய நாம் எல்லோருமே ஆத்துமாக்களுக்காகிய மீன்களைப் பிடிக்க வேண்டியவர்கள் என்பதை நினைவு கூற வேண்டும்.

மேய்ப்பன்

வ.9 ல் ஆண்டவர் பேதுருவுக்கும் மற்ற சீஷருக்கும் உணவைப் பரிமாற‌ கடற்கரையில் உணவோடு தயார் நிலையில் இருக்கிறார். வ.12ல் "வாருங்கள். போஜனம் பண்ணுங்கள்" என்கிறார். ஆண்டவருடைய அழைப்பையும், கரிசனையும் பாருங்கள். எல்லார் முன்னிலும் ஆண்டவரை மூன்று முறை மறுதலித்த பேதுருவை, அற்புதத்தைக் காண வைத்து, அருமையான 
போஜனத்தைக் கொடுத்து, அவனை ஆதி அன்பிற்கு கொண்டு வர பிரயாசம் எடுக்கிறார். அதனால் பேதுருவைப் பார்த்து, "இவர்களிலும் (மற்ற சீஷரைக் காட்டிலும்) அதிகமாய் நீ என்னிடத்தில் அன்பாயிருக்கிறாயா?" என்றார். ஏன் இவ்வாறு கேட்கிறார்? இவன் மட்டும் தானே "உமக்காக ஜீவனையும் கொடுப்பேன்" என்று யோவான் 13:37 ல் முழங்கினான். "உமது நிமித்தம் எல்லாரும் இடறலடைந்தாலும் நான் ஒருக்காலும் இடறல் அடைய மாட்டேன்" என்று இவன் தானே சொன்னான்! (மத்தேயு 26:33)

"என் ஆட்டுக் குட்டிகளை மேய்ப்பாயாக" என்று ஒரு முறையும், "என் ஆடுகளை மேய்ப்பாயாக" என்று இரண்டு முறையும் அவர் கூறுகின்றார். ஆட்டுக் குட்டிகள் என்பது சிறு பிள்ளைகளையும், இளம் விசுவாசிகளையும் குறிப்பதாகும். மேலும் ஆண்டவர் இங்கு குறிக்கும் ஆடுகள், செம்மறியாடுகள் ஆகும். அவை அறிவில் குறைந்த பிராணிகள். எனவே பொறுமையோடு வழிநடத்தி பாதுகாக்க வேண்டும். எனவே நாம் தேவையுள்ள‌ சிறு பிள்ளைகள், இளம் விசுவாசிகளின் சரீரத்துக்கும் ஆத்துமாவிற்கும் போஜனம் அளிக்க வேண்டும் என்பது தெளிவாகிறது.

சீடன்

சீடன் என்பவன் யார்? சில நடைமுறை காரியங்களையும் பேதுரு கற்றுக் கொள்வதை இங்கு பார்க்கின்றோம். பேதுரு சீடன் என்பதால் படப் போகிற பாடுகளை இயேசு முன்னுரைக்கின்றார் (வ.18). சீடனாகிய‌ அவனுக்கு வாழ்க்கை என்பது வசதியான மெத்தை அல்ல என்றும் அவன் எவ்வாறு மரணத்தை சந்திக்கப் போகிறான் என்பதையும் விளக்குகின்றார். கஷ்டமான மரணமும் மகிமையானதே (வ.19) என்று தெளிவுப்படுத்தியப் பிறகு, "என்னைப் பின்பற்றி வா" என்கிறார்.

பேதுரு இயேசுவிடம் அங்கு நின்று கொண்டிருந்த யோவானைக் கைக்காட்டி, "ஆண்டவரே இவன் காரியம் என்ன?" என்கின்றான். அவனுக்கு இலகுவான வாழ்க்கையோ என்று நினைத்துக் கேட்கின்றான். ஆனால் இயேசுவோ, "அதைப் பற்றி உனக்கென்ன, நீ என்னைப் பின்பற்றி வா"என்று பதில் கொடுக்கிறார். வாழ்க்கையில் பாடுகள் மத்தியில் பரமனை மகிமைப்படுத்தி, இறுதியாக‌ தலைகீழாக சிலுவையில் தொங்கி மரித்தான் பேதுரு!

கிறிஸ்தவர் ஒவ்வொருவரும் 'சீடராக" வாழ வேண்டும். சீடர் என்பவருக்கு கஷ்டமான நிலைமைகள் வரும். கஷ்டமான சூழ்நிலையில் நாம் என்ன பேசுகிறோம், எவ்வாறு செயல்படுகிறோம் என்பதை குழந்தைகளும், அவிசுவாசிகளும் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அப்போஸ்தலர் 15:22 ல், சீடர் என்பவர் அநேக உபத்திரவத்தின் வழியாய் பரலோக ராஜ்யத்தில் பிரவேசிப்பதைக் குறித்து வேதம் சொல்லுகின்றது.

 பல சூழ்நிலைகளால், விசுவாசத்திலிருந்து வழுவி விழுந்து போயிருக்கிற‌ விசுவாசியைப் பார்த்து இயேசு இன்று, "நீ இன்னமும் என்னில் அன்பாய் இருக்கிறாயா?' என்றுக் கேட்கின்றார். அவருக்கு நம் பதிலும், அதைத் தொடர்ந்த செயல்களும் என்னவாக இருக்கும்?